ည (၁၁) နာရီေလာက္ဆို သူ႔ဆီက မက္ေဆ့ေလးေတြ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္ ။ “အိပ္ေနၿပီလား” ၊ “ေကာင္းေသာ ညေလးပါခင္ဗ်ာ” အဲ့လို အဲ့လို အစခ်ီထားတဲ့ မက္ေဆ့ေလးေတြေပါ့။ တစ္ကယ္ဆို ကၽြန္မအတြက္ ည (၁၁) နာရီဆိုတာ အိပ္ဖို႔ သိပ္ေစာေနေသးမွန္း သူမသိတာလည္း မဟုတ္။ အဲ့လို မက္ေဆ့ေလးပို႔တာကေန အစခ်ီၿပီး အျပန္အလွန္ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ညေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူးပဲ။ တစ္ခါ တစ္ေလ ဖုန္းနဲ႔ ၊ တစ္ခါ တစ္ေလ ဂ်ီေတာ့ေပၚမွာ ၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ေဖ့စ္ဘုတ္ထဲမွာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ည (၁၁) နာရီေလာက္ဆို ကၽြန္မ သူပို႔လာမယ့္ စာေလးေတြကို ေမွ်ာ္တတ္လာတယ္ေလ။
သူက ကၽြန္မထက္ အသက္နည္းနည္းပိုၾကီးတယ္ ။ ရီစရာေကာင္းတာ တစ္ခုက သူနဲ႔ကၽြန္မက ဖုန္းထဲမွာ စကားေျပာရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ အင္တာနက္ေပၚမွာ စကားေျပာရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုၿပီးရင္းႏွီးပြင့္လင္းၾကေပမယ့္ အျပင္မွွာေတြ႔ျဖစ္ၾကရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နည္းနည္းရွိန္ၿပီး ရွက္သလိုျဖစ္ေနတတ္ၾကတယ္။ အျပင္မွာေတြ႔ၿပီး လမ္းခြဲ.. ညဘက္ေရာက္လာေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းလည္း စကားေျပာေရာ ေန႔လည္က မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး သိလား ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အခ်ိန္အၾကာႀကီးစကားေတြ ျပန္ျပန္ေျပာျဖစ္ၾကတာလည္း ခဏ ခဏ ပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ရက္ေတြမွာကို ကၽြန္မနဲ႔တူတူညစာလိုက္စားတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကၽြန္မကို လက္ေဆာင္ေလးေတြလည္း ေပးတတ္ေသးတယ္။ ဘယ္လိုသေဘာလဲလို႔ ကၽြန္မကေမးေတာ့ “ကၽြန္ေတာ္က ညိဳ႕ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ” တဲ့။ ဟင္.. ဘယ္လိုၾကီးလည္းကြယ္။
ေယာက်ၤားေတြ ေျပာတတ္တဲ့ စကားရွိတယ္။ “မိန္းကေလးေတြက သူတို႔ကို ခ်စ္ေနတဲ့ ေယာက်ၤားေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးၿပီး ၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔ လံထားတတ္သတဲ့” ေလ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျဖစ္ကို ရွင္တို႔ အျပည့္အ၀ နားလည္လို႔လားကြယ္။ မိန္းမတစ္ေယာက္မွာ ေယာာက်ၤားတစ္ေယာက္ထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ေပးဆပ္ရတာေတြရွိတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတဲ့ အေငြ႔အသက္ေတြကလည္း မိန္းမကို အလိုအေလ်ာက္ျပဳျပင္တတ္ၾကေသးတယ္။
ရည္းစားထည္လဲတြဲတဲ့ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကို ပတ္၀န္းက်င္က ေျပာဆိုရံုေလာက္သာ ျဖစ္တတ္ၾကေပမယ့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အဖို႔ေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ၀ိုင္းပယ္ထားျခင္းကို ခံရေကာင္း ခံရႏိုင္ေသးတယ္ေလ။ ကၽြန္မတို႔ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ပိုၿပီးပြင့္လင္းလာလို႔ ေျပာဆိုတာေတြ ေလ်ာ့သြားၾကေပမယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ မသိစိတ္မွာ ဒါၾကီးက အရိုးစြဲေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေယာက်ၤားသားေတြကို နားလည္ေစခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ မိန္းကေလးေတြ မူတာ မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္။ အေရြးမွားမွာ စိုးလို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကရတာပါ။
ကဲ.. ကၽြန္မလုိ အျဖစ္နဲ႔ ၾကံဳရၿပီဆိုရင္ေတာ ဘယ္လိုေျပာမလဲ… ကိုယ့္ကို ခ်စ္ေနတယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔မရ… ခင္တာလားဆိုေတာ့လည္း အဲ့တာထက္ပိုေနတဲ့ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို မိန္းမတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုမ်ား နားလည္ရမွာလဲ ။ ကၽြန္မကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပးေနသူလို႔ ကၽြန္မက သူ႔ကို မစြပ္စြဲရက္ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ဖက္သားရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔ အျပဳအမႈကို ေသခ်ာမသိပဲ ေ၀ဖန္ရဲတဲ့စိတ္ ကၽြန္မမွာ မရွိခဲ့ဘူးေလ။
“Facebook ႀကီးေပၚလာတာ ေကာင္းတယ္ဗ်… ကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေလးေတြကုိ Like ကေလး ႏွိပ္ရံုန႔ဲ ေဖာ္ျပခြင့္ရတယ္” ဆိုတာ သူေျပာေျပာေနတတ္တဲ့ စကား။ ကၽြန္မ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚမွာ ဘာေရးေရး ဘာတင္တင္ လာလာၿပီး Like လုပ္တတ္တဲ့ သူ႔ကို တစ္ခုခုေတာင္ ထင္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္သြားတယ္။ ဟင့္အင့္း မထင္ရဲပါဘူးကြယ္။ ကၽြန္မက မိန္းကေလးကို ။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မအေပၚမွာ ရိုးသားေနေသးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို .. အင္း ရိုးသားေနေသးတယ္လို႔သာ ေျပာရတာ.. တစ္ေလာကေတာင္ ကၽြန္မကို ဖန္စီဆြဲၾကိဳးေလးေတြ လက္ေဆာင္ေပးဖူးေသး…. အဲ့ .. ရိုးသားတယ္ပဲ ဆိုၾကပါစို… အဲ့လို လူတစ္ေယာက္ကို အထင္မွားလိုက္ဖို႔ ကၽြန္မ မ၀ံ့ရဲေသးဘူးေလ။ ေနပါအံုး… သူက မရိုးသားေတာ့ဘူး ဆိုရင္ေကာ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မိမွာလဲ။ ဘုရားေရ… သူ႔ကိုသာ ကိုယ့္ဘက္က အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ေတြးမိေနတာ.. ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္က်ေတာ့ ကၽြန္မ ျပန္မဖတ္မိေသးပါလား။ အို.. ကၽြန္မက ဘာလို႔ သူ႔ကို မရိုးသားေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ရမွာလဲ။ တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာလည္း ရိုးသားျခင္းတစ္ခုပဲ မဟုတ္လား။
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔တိုင္း သူတို႔ ေနာက္ေျပာင္ၿပီး ေမးတတ္တာေလးရွိတယ္။
“နင့္ရဲ႕ တစ္ေထာင္တန္ ေရာတဲ့”
သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမးရင္လည္း ေမးခ်င္စရာပါပဲ။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္အျဖစ္က ၅၂၈ လားဆိုေတာ့လည္း အဲ့ထက္ နည္းနည္းပိုတယ္.. ၁၅၀၀ ျပည့္လားဆိုေတာ့လည္း မျပည့္ျပန္ဘူး။ ဒီေတာ့ ၁၀၀၀ တန္လို႔ပဲ တင္စားရေတာ့တာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ေတာင္ သူ႔အတြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ ၀ယ္ေပးတတ္ေသးရဲ႕ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီအခါမ်ိဳးမွာ သူ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ သိပ္သိခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူက ဟန္ေဆာင္တတ္သလိုပါပဲ။ သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ တစ္ခုခုျဖစ္သြားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေလးကိုေတာင္ ကၽြန္မ ဖတ္လို႔မရျပန္ဘူး။ ဒါဆို သူ႔မွာ ကၽြန္မလိုပဲ မတင္မက်ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ျခား ေကာင္မေလးေတြ ရွိေသးလား။ ဟန္ေဆာင္တာကို ကၽြမ္းက်င္တဲ့ လူတစ္ေယာက္မွာ ေနာက္ထပ္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ျခင္းကို သာယာေနၾကတဲ့ မိန္းမေတြ ရွိေနႏိုင္ေသးတာပဲ။ ဟင့္အင္း… ဟန္မေဆာင္လိုက္ပါနဲ႔ကြယ္…. ကၽြန္မေပးတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ဘာမွမခံစားရပဲ ဒီအတိုင္းေပးလို႔ ယူလိုက္တယ္လို႔ ေတြးၾကည့္တာက ကၽြန္မကို သက္သာရ ရေစပါတယ္။ ကၽြန္မမွာေတာ့ သူက ေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းလာတိုင္း.. သူ႔ဆီက တစ္ခုခုရတိုင္း ရင္ခုန္မိသလိုလို… စိတ္လႈပ္ရွားမိသလိုလိုၾကီး။ မိန္းမျဖစ္ရတာ ခက္ပါလားကြယ္။
“Ice Mocha ေကာ္ဖီေသာက္တိုင္း ညိဳ႕ကို သတိရတယ္”
“ဒါဆို အကို ေကာ္ဖီေသာက္တိုင္း ညိဳ႕ကိုလွမ္းေခၚေပါ့”
“ညိဳရယ္.. မင္းအားတဲ့အခ်ိန္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ မွန္းၿပီးခ်ိန္းရတာ… ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီေသာက္ေနခ်ိန္ ညိဳအားေနဖို႔ ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္လို႔လား..”
တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကၽြန္မကို ကၽြန္မ အျပစ္တင္မိတယ္။ ကၽြန္မက သူမ်ားအျမင္မွာ ဘာျဖစ္လို႔ သာမန္မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္မေနရတာလဲ။ အလုပ္ေတြ သိပ္မ်ားတဲ့ မိန္းမ… အခ်စ္ကိုဦးစားမေပးတဲ့ မိန္းမ… ေတြဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ မိန္းမ။ တစ္ကယ္ဆို မိန္းမတစ္ေယာက္က ကိုယ္ႏွစ္သက္မိတဲ့ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ဆီက ဖုန္းကိုေမွ်ာ္ေနတတ္ၾကမယ္မွန္း သူတို႔ မသိၾကတာလား။ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တတ္က်တာလား။ တစ္ခါတစ္ေလမ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ဆီမွာ ရွိတဲ့အလုပ္ေတြမွန္သမွ်ကို ပစ္ခ်ၿပီး သူ႔တို႔နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္တတ္ၾကမယ္လို႔မ်ား မေတြးမိေလသလား။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အတၱက အျပင္ပန္းမွာသာ ရွိတာပါကြယ္။ သားကို သခင္.. လင္ကို ဘုရားလိုကိုးကြယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ဆိုက္ကိုကို ရိုက္သြင္းခံထားရတဲ့ မိန္းမေတြမွာ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာ္ဖီအတူေသာက္ခြြင့္ရဖို႔ကို တစ္ျခားအရာေတြထက္ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ ရွင့္ကို ကၽြန္မ နားလည္ေစခ်င္လိုက္တာ။ တစ္ကယ္ဆို ကၽြန္မကို ဖုန္းေလးျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ဆက္ၿပီး “ညိဳ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေကာ္ဖီလာေသာက္မလား” လို႔ ေမးၾကည့္သင့္တာေပါ့။ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔ကို ဖုန္းေလးစဆက္အံုးမွ ပါေလ။ “အကို ညိဳ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တယ္.. လိုက္ခဲ့” ဆိုတာမ်ိဳးေလး ေျပာၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒါဆို ကၽြန္မကို သူ ပို နားလည္ႏိုင္တန္ေကာင္းပါရဲ႕။
သူ႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကၽြန္မကို ေတြ႔ရင္ သိတယ္ေနာ္ ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ၾကသလို… ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႔ကိုေတြ႔ရင္လည္း.. ဒီအတိုင္းမျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူးေနာ္လို႔ ေျပာခ်င္လည္း ေျပာတတ္ၾကေသးတာ။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ သူ႔ဘက္က ဘယ္လိုေနမလဲေတာ့ မသိေပမယ့္ ကၽြန္မဘက္က တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ သူ ကၽြန္မကို နည္းနည္းေလးမွ ခံစားခ်က္ မရွိဘူးလားလို႔ ေတြးမိသြားတာမ်ိဳးေပါ့။ ခံစားခ်က္ မရွိဘူးဆိုလည္း ဘာလို႔မ်ား ညတိုင္း စကားေတြေျပာ ၊ အပတ္တိုင္းခ်ိန္းေတြ႔ ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ရံုးဆင္းခ်ိန္ေတြမွာ လာၾကိဳ.. အလုပ္မၿပီးေသးရင္ ထိုင္ေစာင့္၊ လတိုင္း လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးေနရေသးလဲကြယ္။ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္က ဒါကို သေဘာက်ေနတတ္တယ္ဆိုတာ သူရိပ္မိမွာပါ။ ရိပ္ကို ရိပ္မိမွာပါ။ ကၽြန္မကို အေတြးမ်ိဳးစံု ေတြးခိုင္းၿပီး ႏွိပ္စက္ရတာကို ရွင္က သာယာေနလို႔လား။
ဒါမွမဟုတ္.. ငါေျပာလိုက္ရင္ သူျငင္းလိမ့္မယ္လို႔မ်ား ေတြးေနမိလို႔လား။ ရွင့္လို႔ပဲ အီစီကလီ လာလုပ္တဲ့ သူေတြ ကၽြန္မမွာ ရွိပါတယ္ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိပါဘူးကြယ္.. ကၽြန္မေလ ရွင့္ကို ရင္ခုန္မိသလိုပါပဲ။ ရင္ခုန္တာက ခ်စ္တာလားဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္လည္း မသိျပန္ဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔ရင္ခုန္သံေတြကို သူ ကိုယ္တိုင္ ျပန္နားေထာင္ေနတာ ျဖစ္ေနအံုးမွာေပါ့ေလ။
“တစ္ေထာင္တန္” လို႔ နာမည္ေျပာင္ေပးရတာကို ကၽြန္မေတာ့ အားနာပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနၾကတာ မဟုတ္လား။ အကယ္၍မ်ား ကၽြန္မသာ ေယာက်ၤားေလးျဖစ္ၿပီး ရွင္သာ မိန္းကေလး ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ေလ.. ကၽြန္မက Risk ယူၿပီး ၅၀၀ ထပ္ေပါင္းဖို႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ ၾကိဳးစားၾကည့္အံုးမွာ။ ကၽြန္မ သိပါတယ္။ ရွင္တို႔ေယာက်ၤားေလးေတြက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ဖြင့္ေျပာရင္ လက္ခံရင္အျမတ္.. လက္မခံရင္လည္း အရင္းပဲလို႔ သေဘာထားတတ္ၾကတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ သိပါတယ္။
ခုေတာ့ ကၽြန္မမွာ မိန္းကေလး ျဖစ္ေနလို႔ေပါ့။
Pink Gold
(တိုက္ဆိုင္သြားရင္ ခြင့္မလြတ္ပါနဲ႔ရွင့္ :D)
14, Feb, 2013
